شیوع سرمی آلودگی به نوچه لینگواتولا سراتا درگوسفندان غرب ایران

    لینگواتولا سراتا، انگل‌ زئونوزی است که بالغ‌ آن در مجاری تنفسی سگ‌سانان و مراحل لاروی در احشاء علفخواران زندگی می‌کند.  این مطالعه برای تعیین میزان شیوع لینگواتولا سراتا در گوسفندان غرب ایران و با روش الایزا انجام گرفت.  تعداد 1048 نمونه‌ خون از گوسفندان دو استان غربی ایران، ایلام و کرمانشاه و از هر استان (حداقل از 5 شهر) گرفته شد.  سرم‌ها با الایزا و استفاده از آنتی‌ژن دفعی - ترشحی نوچه‌های لینگواتولا سراتا و کنژوگه ضد IgG گوسفندی آزمایش شد.  داده‌ها با توجه به جنس، مناطق، سن (2>-1، 3>-2 و 4≤-3 سال) و وجود سگ در گله با نرم‌افزار SPSS مورد آنالیز آماری قرار گرفت.  از مجموع 1048 نمونه سرم از گوسفندان غرب ایران 317 نمونه (5/30 درصد) و به تفکیک از 450 نمونه از گوسفندان استان کرمانشاه 125 نمونه (8/27‌ درصد) و از 598 نمونه از استان ایلام 192 نمونه (1/32 درصد) به لینگواتولاسراتا آلوده بودند.  در رابطه با شیوع آلودگی و مناطق تا حدی اختلاف معنی‌داری مشاهده شد (01/0P<).  از کل تعداد 523 نمونه از جنس نر، 165 نمونه (5/31 درصد) و از 525 نمونه از جنس ماده، 152 نمونه (9/28 درصد) آلوده بودند.  بین میزان آلودگی و جنسیت اختلاف معنی‌داری مشاهده نگردید (05/0P>).  کم‌ترین میزان شیوع در گروه سنی 2>-1 سال با 1/12 درصد و بیش‌ترین میزان در گروه سنی 4≤-3 سال با 3/49 درصد مشاهده شد.  در گروه‌‌های سنی اختلاف معنی‌داری در میزان آلودگی با افزایش سن مشاهده گردید (01/0P<).  در گله‌های دارا و فاقد سگ به ترتیب میزان آلودگی 8/39 درصد و 4/23 درصد نشان داده شد.  بین میزان آلودگی و بودن سگ در گله اختلاف معنی‌داری مشاهده گردید (01/0P<).  این اولین گزارش در بررسی آلودگی گوسفند به روش الایزا است.  با توجه به شیوع نسبتاً بالای آلودگی لینگواتولا سراتا در بین گوسفندان که به طور غیرمستقیم نشان دهنده‌ی آلودگی سگ‌های منطقه به این انگل می‌باشد، اجرای برنامه‌های کنترلی در میزبانان واسط و اصلی ضروری به نظر می‌رسد.